Atropina

Atropina jest naturalnie występującym alkaloidem tropanowym, zaliczanym do klasy deliriantów. Występuje w roślinach z rodziny psiankowatych, takich jak pokrzyk wilcza jagoda (Atropa belladonna), bieluń dziędzierzawa (Datura stramonium) i lulek czarny (Hyoscyamus niger). W medycynie jest stosowana m.in. w okulistyce do rozszerzania źrenic, w kardiologii do leczenia bradykardii oraz jako odtrutka przy zatruciach związkami fosforoorganicznymi. Rekreacyjne użycie atropiny i roślin ją zawierających jest niezwykle niebezpieczne i wiąże się z ryzykiem wystąpienia silnego, trudnego do opanowania delirium, charakteryzującego się realistycznymi halucynacjami, całkowitą utratą kontaktu z rzeczywistością, amnezją i groźnymi dla życia objawami fizycznymi.

Rośliny zawierające atropinę były znane i używane od starożytności w celach medycznych, rytualnych i jako trucizny. W starożytnym Rzymie kobiety używały wyciągu z wilczej jagody jako kosmetyku do powiększania źrenic (stąd nazwa 'belladonna' - piękna pani). W średniowieczu była składnikiem tzw. 'maści czarownic', które miały wywoływać halucynacje i uczucie latania. Czysta atropina została po raz pierwszy wyizolowana w 1831 roku przez niemieckiego farmaceutę Heinricha F. G. Mein. Jej struktura chemiczna została wyjaśniona w 1889 roku przez Richarda Willstättera. Ze względu na swoje właściwości, atropina szybko znalazła zastosowanie w nowoczesnej medycynie.

Atropina jest kompetytywnym antagonistą muskarynowych receptorów acetylocholinowych (od M1 do M5). Blokuje działanie neuroprzekaźnika acetylocholiny w przywspółczulnym układzie nerwowym oraz w ośrodkowym układzie nerwowym. Zablokowanie tych receptorów prowadzi do szeregu objawów fizycznych (suchość w ustach, rozszerzenie źrenic, tachykardia, zatrzymanie moczu, podwyższenie temperatury ciała) oraz psychicznych (delirium, splątanie, halucynacje, amnezja). Działanie to jest przeciwieństwem działania np. inhibitorów acetylocholinoesterazy.

Doświadczenie po zażyciu atropiny w dawkach rekreacyjnych jest powszechnie opisywane jako skrajnie nieprzyjemne i przerażające. Użytkownik traci całkowicie kontakt z rzeczywistością, doświadczając żywych, realistycznych halucynacji, których nie jest w stanie odróżnić od prawdy. Często pojawiają się rozmowy z nieistniejącymi osobami, wykonywanie złożonych, bezsensownych czynności (np. palenie niewidzialnych papierosów) oraz uczucie bycia ściganym lub obserwowanym. Charakterystyczna jest głęboka amnezja dotycząca okresu działania substancji. Efekty fizyczne, takie jak ekstremalna suchość w ustach ('usta jak wiór'), niewyraźne widzenie i uczucie gorąca, dodatkowo potęgują dyskomfort.

Zdecydowanie odradza się rekreacyjnego używania atropiny i roślin ją zawierających ze względu na ekstremalnie wysokie ryzyko. Różnica między dawką psychoaktywną a śmiertelną jest bardzo mała, a zawartość alkaloidów w roślinach jest zmienna, co czyni dawkowanie niemożliwym do przewidzenia. Zatrucie może prowadzić do hipertermii, niewydolności serca i układu oddechowego, a w konsekwencji do śmierci. Osoba pod wpływem deliriantu stanowi zagrożenie dla siebie i otoczenia, ponieważ nie kontroluje swojego zachowania. Jeśli podejrzewasz u kogoś zatrucie atropiną, natychmiast wezwij pomoc medyczną. Nie ma bezpiecznego sposobu na rekreacyjne używanie tej substancji.

W Polsce atropina jest dostępna wyłącznie na receptę lekarską. Rośliny zawierające atropinę, takie jak bieluń czy pokrzyk wilcza jagoda, są legalne w uprawie, jednak ich posiadanie i przetwarzanie w celu uzyskania substancji psychoaktywnych jest nielegalne i podlega ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii.

PsychonautWiki
TripSit (Datura)