Inhalanty

Eter

Kiedyś stosowany medycznie — niebezpieczny przy nadużyciu.

Podstawowe informacje

Nazwa chemiczna
Eter dietylowy
Wzór chemiczny
(C2H5)2O
Potoczne nazwy

Informacje o dawkowaniu i działaniu

Sposób podania Inhalacja
Dawkowanie Inhalacja kilku wdechów
Czas działania 5–15 minut
Zawsze zaczynaj od najniższych dawek i zasięgnij porady specjalisty

Szczegółowe informacje

Eter dietylowy to lotny, łatwopalny rozpuszczalnik, który był jednym z pierwszych skutecznych środków do znieczulenia ogólnego. Jako substancja rekreacyjna, jest wdychany w celu wywołania krótkotrwałego stanu upojenia, charakteryzującego się euforią, dezorientacją i halucynacjami. Jego użycie jest obecnie rzadkie i bardzo ryzykowne ze względu na łatwopalność, nieprzyjemny zapach i wąski margines bezpieczeństwa między dawką psychoaktywną a przedawkowaniem.

Historia

Eter został po raz pierwszy zsyntetyzowany w XIII wieku. Jego właściwości znieczulające zostały po raz pierwszy publicznie zademonstrowane w 1846 roku, co zrewolucjonizowało chirurgię. W XIX wieku stał się również popularną substancją rekreacyjną, zwłaszcza w Irlandii, gdzie picie eteru (zamiast wdychania) stało się problemem społecznym. Został w dużej mierze wyparty w medycynie przez nowocześniejsze, bezpieczniejsze anestetyki.

Farmakologia

Eter działa jako depresant ośrodkowego układu nerwowego. Jego dokładny mechanizm nie jest w pełni poznany, ale uważa się, że, podobnie jak alkohol i benzodiazepiny, wzmacnia działanie hamującego neuroprzekaźnika GABA. Może również blokować receptory NMDA, co przyczynia się do jego właściwości dysocjacyjnych.

Efekty Subiektywne

Wdychanie eteru prowadzi do szybkiego upojenia, które jest często opisywane jako podobne do upojenia alkoholowego, ale bardziej intensywne i 'snopodobne'. Występuje euforia, dezorientacja, zaburzenia mowy i koordynacji. Mogą pojawić się halucynacje słuchowe i wzrokowe. Doświadczenie jest krótkie, ale po nim często następuje okres senności i bólu głowy.

Redukcja Szkód i Potencjalne Ryzyka

Eter jest ekstremalnie łatwopalny. Jego opary są cięższe od powietrza i mogą gromadzić się przy podłodze, stwarzając ogromne ryzyko pożaru lub wybuchu w obecności jakiegokolwiek źródła iskry. Nigdy nie używaj go w zamkniętych, niewentylowanych pomieszczeniach. Różnica między dawką wywołującą euforię a dawką powodującą utratę przytomności i depresję oddechową jest bardzo mała. Chroniczne używanie prowadzi do uszkodzenia wątroby, nerek i mózgu.

Status Prawny

W Polsce eter dietylowy jest legalny i dostępny jako rozpuszczalnik chemiczny, ale jego sprzedaż podlega pewnym ograniczeniom.

Tagi

Inhalanty Opis substancji

Ważne ostrzeżenie

Te informacje mają charakter wyłącznie edukacyjny i nie stanowią porady medycznej. Używanie substancji psychoaktywnych wiąże się z ryzykiem. Skonsultuj się z lekarzem i przestrzegaj prawa.