Stymulanty

Kokaina

Błyskawiczna euforia, silna energia — wysoka toksyczność i uzależnienie.

Podstawowe informacje

Nazwa chemiczna
Benzoilometylekgonina
Wzór chemiczny
C17H21NO4
Potoczne nazwy
Koka, Koks, Crack, Śnieg

Informacje o dawkowaniu i działaniu

Sposób podania Donosowo, Inhalacja (crack), Dożylnie
Dawkowanie 50–100 mg (donosowo)
Czas działania 30–90 min (donosowo)
Zawsze zaczynaj od najniższych dawek i zasięgnij porady specjalisty

Szczegółowe informacje

Kokaina to silny i krótko działający stymulant oraz środek znieczulający miejscowo, pozyskiwany z liści krasnodrzewu pospolitego (Erythroxylum coca). Jest jedną z najpopularniejszych substancji rekreacyjnych na świecie, cenioną za wywoływanie intensywnej euforii, pewności siebie i przypływu energii. Jej działanie jest jednak krótkotrwałe, co w połączeniu z silnym wpływem na układ nagrody w mózgu, prowadzi do wysokiego ryzyka uzależnienia psychicznego. Jest również substancją silnie kardiotoksyczną, a jej używanie wiąże się z poważnym ryzykiem dla układu sercowo-naczyniowego.

Historia

Liście koki były żute przez rdzenne ludy Ameryki Południowej od tysięcy lat w celach rytualnych, leczniczych i jako środek pobudzający. Czysty alkaloid kokainy został po raz pierwszy wyizolowany w 1855 roku przez Friedricha Gaedcke. W drugiej połowie XIX wieku zyskała ogromną popularność na Zachodzie; była składnikiem wielu leków, toników, a nawet napojów, w tym oryginalnej receptury Coca-Coli. Sigmund Freud promował ją jako panaceum na wiele dolegliwości, w tym depresję i uzależnienie od morfiny. Na początku XX wieku, wraz ze wzrostem świadomości na temat jej potencjału do uzależnienia i szkodliwości, została objęta ścisłą kontrolą prawną.

Farmakologia

Kokaina działa głównie jako inhibitor wychwytu zwrotnego monoamin (serotoniny, dopaminy i noradrenaliny). Blokując transportery tych neuroprzekaźników, gwałtownie zwiększa ich stężenie w szczelinie synaptycznej. Gwałtowny wzrost poziomu dopaminy w układzie nagrody jest odpowiedzialny za intensywną euforię i silny potencjał uzależniający. Wzrost noradrenaliny powoduje pobudzenie fizyczne, wzrost ciśnienia i tętna. Kokaina blokuje również kanały sodowe, co odpowiada za jej właściwości znieczulające miejscowo.

Efekty Subiektywne

Główne efekty to intensywna euforia, poczucie mocy, wyższości i ogromnej pewności siebie. Użytkownicy stają się niezwykle rozmowni, energiczni i czujni. Zmniejsza się potrzeba snu i jedzenia. Wzmocnieniu ulegają doznania zmysłowe. Po krótkotrwałym okresie euforii następuje jednak 'zjazd' (comedown), charakteryzujący się lękiem, drażliwością, paranoją i silną chęcią ponownego zażycia (craving). Długotrwałe stosowanie może prowadzić do urojeń (np. halucynozy dotykowej – 'robaki kokainowe') i ciężkich zaburzeń psychicznych.

Redukcja Szkód i Potencjalne Ryzyka

Kokaina jest bardzo obciążająca dla serca. Bezwzględnie unikaj jej, jeśli masz jakiekolwiek problemy z układem krążenia. Mieszanie kokainy z alkoholem tworzy w organizmie nową, bardziej toksyczną substancję – kokaetylen, co znacznie zwiększa ryzyko. Nigdy nie mieszaj jej z innymi stymulantami (ryzyko zawału) ani z tramadolem (ryzyko drgawek). Używanie tych samych banknotów do wciągania może przenosić choroby, jak wirusowe zapalenie wątroby typu C. Pamiętaj o nawadnianiu. Silny 'craving' jest częścią działania tej substancji – bądź na to przygotowany i staraj się unikać kompulsywnego dorzucania.

Status Prawny

W Polsce kokaina jest substancją kontrolowaną, znajdującą się w wykazie substancji psychotropowych w grupie II-P. Jej posiadanie, produkcja i handel są nielegalne i surowo karane.

Tagi

Stymulanty Opis substancji

Ważne ostrzeżenie

Te informacje mają charakter wyłącznie edukacyjny i nie stanowią porady medycznej. Używanie substancji psychoaktywnych wiąże się z ryzykiem. Skonsultuj się z lekarzem i przestrzegaj prawa.