Dysocjanty

PCP

Może powodować agresję, odrealnienie, halucynacje.

Podstawowe informacje

Nazwa chemiczna
Fencyklidyna
Wzór chemiczny
C17H25N
Potoczne nazwy
Pył anielski, Angel Dust, Wet

Informacje o dawkowaniu i działaniu

Sposób podania Palenie, Donosowo, Dożylnie
Dawkowanie 1–5 mg (palenie)
Czas działania 4–8 godzin
Zawsze zaczynaj od najniższych dawek i zasięgnij porady specjalisty

Szczegółowe informacje

PCP (fencyklidyna) to silny dysocjant z klasy arylocykloheksyloamin, znany ze swoich głębokich efektów znieczulających, halucynogennych i stymulujących. Zyskał złą sławę z powodu doniesień medialnych o wywoływaniu u użytkowników nadludzkiej siły, agresji i irracjonalnych zachowań. Chociaż takie reakcje są możliwe, zwłaszcza w wysokich dawkach, doświadczenie jest zazwyczaj bardziej introspektywne i dysocjacyjne. PCP wywołuje silne poczucie oderwania od rzeczywistości i własnego ciała, a także manię i dezorientację, co czyni je jedną z najbardziej nieprzewidywalnych substancji psychoaktywnych.

Historia

PCP zostało po raz pierwszy zsyntetyzowane w 1956 roku i wprowadzone na rynek w latach 50. jako środek do znieczulenia ogólnego pod nazwą Sernyl. Jednak ze względu na częste występowanie u pacjentów pooperacyjnej psychozy, delirium i stanów lękowych, jego zastosowanie w medycynie ludzkiej zostało przerwane w 1965 roku. Wkrótce potem pojawiło się na czarnym rynku, zyskując dużą popularność w latach 70. Jego nieprzewidywalne efekty i zła reputacja w mediach przyczyniły się do spadku jego popularności na rzecz innych substancji, takich jak ketamina.

Farmakologia

Podobnie jak ketamina, PCP działa głównie jako niekompetytywny antagonista receptora NMDA. Ma jednak bardziej złożony profil farmakologiczny, wpływając również na receptory dopaminowe (działa jako inhibitor wychwytu zwrotnego), opioidowe (receptor sigma) i nikotynowe. Ta szeroka aktywność receptorowa odpowiada za jego unikalne, hybrydowe działanie, łączące w sobie cechy dysocjantu, stymulantu i psychodelika.

Efekty Subiektywne

W niskich dawkach PCP wywołuje uczucie odrealnienia, podobne do upojenia alkoholowego, ale z większą stymulacją i klarownością umysłu. W wyższych dawkach efekty stają się znacznie bardziej intensywne i chaotyczne. Użytkownicy doświadczają głębokiej dysocjacji, halucynacji, utraty poczucia czasu i przestrzeni oraz zaburzeń mowy i koordynacji. Może pojawić się mania, urojenia wielkościowe i poczucie niezwyciężoności. Działanie znieczulające jest tak silne, że użytkownik może nie czuć bólu, co w połączeniu z dezorientacją może prowadzić do niebezpiecznych wypadków. W skrajnych przypadkach może wystąpić katatonia lub agresywna psychoza.

Redukcja Szkód i Potencjalne Ryzyka

PCP jest substancją o bardzo wysokim ryzyku i dużej nieprzewidywalności. Różnica między dawką rekreacyjną a dawką wywołującą psychozę jest niewielka. Bezwzględnie zaczynaj od najniższej możliwej dawki. Obecność zaufanego, trzeźwego opiekuna jest absolutnie konieczna. Używaj w bezpiecznym, spokojnym otoczeniu, aby zminimalizować ryzyko paniki i irracjonalnych reakcji. Unikaj mieszania z innymi substancjami, zwłaszcza ze stymulantami (ryzyko manii i problemów z sercem) i depresantami. Długotrwałe stosowanie może prowadzić do uporczywych problemów z pamięcią, mową i myśleniem.

Status Prawny

W Polsce PCP jest substancją kontrolowaną, znajdującą się w wykazie substancji psychotropowych w grupie I-P. Jego posiadanie, produkcja i handel są nielegalne i surowo karane.

Tagi

Dysocjanty Opis substancji

Ważne ostrzeżenie

Te informacje mają charakter wyłącznie edukacyjny i nie stanowią porady medycznej. Używanie substancji psychoaktywnych wiąże się z ryzykiem. Skonsultuj się z lekarzem i przestrzegaj prawa.