Ważne ostrzeżenie
Te informacje mają charakter wyłącznie edukacyjny i nie stanowią porady medycznej. Używanie substancji psychoaktywnych wiąże się z ryzykiem. Skonsultuj się z lekarzem i przestrzegaj prawa.
Podstawowe informacje
Nazwa chemiczna
Delta-9-tetrahydrokannabinol
Wzór chemiczny
C21H30O2
Potoczne nazwy
Zioło, Marihuana, Trawa, Gandzia
Informacje o dawkowaniu i działaniu
Sposób podania
Inhalacja, Doustnie
Dawkowanie
5–25 mg (inhalacja)
Czas działania
2–4 godziny (inhalacja)
Zawsze zaczynaj od najniższych dawek i zasięgnij porady specjalisty
Szczegółowe informacje
THC (delta-9-tetrahydrokannabinol) to główny psychoaktywny składnik konopi (Cannabis sativa). Jest najpopularniejszym nielegalnym narkotykiem na świecie, używanym od tysięcy lat w celach rekreacyjnych, medycznych i duchowych. Działa poprzez interakcję z układem endokannabinoidowym w mózgu, wywołując szeroki wachlarz efektów, w tym euforię, relaksację, zmiany percepcji sensorycznej, zaburzenia pamięci krótkotrwałej i zwiększony apetyt. Jego działanie jest bardzo zróżnicowane i zależy od dawki, odmiany rośliny oraz indywidualnych predyspozycji użytkownika.
Historia
Konopie są jedną z najstarszych roślin uprawianych przez człowieka, z dowodami na ich użycie sięgającymi ponad 10 000 lat wstecz w Azji. Początkowo uprawiano je dla włókien i nasion, ale ich właściwości psychoaktywne były znane i wykorzystywane w celach rytualnych i medycznych w starożytnych Chinach, Indiach (gdzie są częścią tradycji sadhu) i na Bliskim Wschodzie. Na Zachodzie popularność zyskały w XIX wieku, ale na początku XX wieku, w dużej mierze z powodów politycznych i rasowych, rozpoczęła się fala delegalizacji, która doprowadziła do globalnej prohibicji. THC zostało po raz pierwszy wyizolowane i zsyntetyzowane w 1964 roku przez izraelskiego chemika Raphaela Mechoulama.
Farmakologia
THC działa jako częściowy agonista receptorów kannabinoidowych CB1 i CB2. Receptory CB1 znajdują się głównie w ośrodkowym układzie nerwowym i odpowiadają za psychoaktywne efekty THC. Receptory CB2 występują głównie w komórkach układu odpornościowego. Aktywując receptory CB1, THC naśladuje działanie naturalnie występujących w organizmie endokannabinoidów (jak anandamid), ale robi to w sposób znacznie silniejszy i dłuższy, co prowadzi do zmian w uwalnianiu neuroprzekaźników i wywołuje charakterystyczne efekty psychoaktywne.
Efekty Subiektywne
Efekty są bardzo zróżnicowane. Do najczęstszych należą: euforia, relaksacja, napady śmiechu, zmiana percepcji czasu (który wydaje się płynąć wolniej), wzmocnienie doznań sensorycznych (muzyka brzmi głębiej, jedzenie smakuje lepiej) i zwiększony apetyt ('gastrofaza'). Myślenie staje się bardziej asocjacyjne i kreatywne. Negatywne efekty, zwłaszcza przy wysokich dawkach lub u niedoświadczonych użytkowników, mogą obejmować lęk, paranoję, dezorientację i przyspieszone tętno. Upośledzona zostaje również pamięć krótkotrwała i koordynacja ruchowa.
Redukcja Szkód i Potencjalne Ryzyka
Głównym ryzykiem, zwłaszcza dla młodych użytkowników, jest potencjalny negatywny wpływ na rozwijający się mózg oraz ryzyko wywołania lub nasilenia problemów psychicznych, w tym psychozy u osób predysponowanych. Unikaj palenia z niepewnych źródeł. Jeśli używasz waporyzatora, ustaw niższą temperaturę, aby uniknąć wdychania szkodliwych produktów spalania. Zaczynaj od małej dawki, zwłaszcza w przypadku produktów spożywczych ('edibles'), których działanie jest opóźnione i silniejsze. Nigdy nie prowadź pojazdów pod wpływem THC. Regularne, intensywne używanie może prowadzić do uzależnienia psychicznego (zespół amotywacyjny).
Status Prawny
W Polsce posiadanie THC (w stężeniu powyżej 0,3% w suszu) jest nielegalne. Medyczna marihuana, zawierająca THC, jest dostępna legalnie na receptę.